18 Nisan 2009, Cumartesi, 19.00 – Belediye Kültür Merkezi, Silifke, Mersin, Türkiye
Antakya'dan üç buçuk saatlik bir yolculukla Silifke'ye varıldı. Silifke'de ekibi Polifonik Korolor ve Bale Derneği üyeleri karşıladı. Dernek, koro çalışmaları, bale ve müzik dersleri düzenliyor. Hatta amatör bir tiyatro toplulukları da var. Ayşe ve Ayşegül Hanımlar tarafından kurulmuş ve ayakta durmaya çalışıyor. Dernek, bizi karşılayan Ahmet Hoca'nın ve başka gönüllülerin desteği ile yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Oyunun Silifke'deki organizasyonu da büyük ölçüde dernek üzerinden yapılmış.
Günlerdir et yiyen ekip, etsiz bir öğle yemeği için Mersin'e özgü sıkma aramaya başladı. Dernek üyeleri, ekibi Hatce Ana isimli yöresel yemekler yapan, çok şirin ve ufak bir lokantaya götürdü. Hatce Ana'nın yaptığı sıkmalar, mantı çorbası, bişi, ev yoğurdu ve çilek reçeli 
çok güzeldi.
Belediye Kültür Merkezi aynı zamanda sinema olarak da kullanılıyor. Hem yüksek ışık dereceli bir projeksiyon makinesi, hem de sinema projeksiyonu var. Ekip, salonun teknik kapasitesini maksimum düzeyde kullanmaya çalıştı. Oyun 19.00'da olduğu için ve uzun bir mesafeden gelindiği için, hazırlık son anda bitirilebildi. Ekip seyirci girmeden son ana kadar çalıştı.
18 yaşından küçük gençlerin yoğunlukta olduğu bir seyirci kitlesi 
vardı. Adana'yla beraber Güney turnesinin en kalabalık seyirci kitlesi Silifke'deydi. Oyununun başlangıcında gürültü bir ortam vardı. Giderek seyirci oyununun içine girmeye başladı. Oyunun sonunda salonda büyük bir sessizlik vardı Oyundan sonra gençler Memet Ali Alabora ile tanışmak için fuayede beklediler. Silifke turne programlarına her zaman dahil edilmeyen bir ilçe olduğundan, Silifkeliler ekipten daha sık gelmelerini rica ettiler. Gece Altın Orfoz Otel'e geçildi ve sabah Mersin'e yola çıkıldı.
18 April 2009, Saturday, 19.00 – Municipality Culture Center, Silifke, Mersin, Turkey
After a three hour journey from Antakya, the team arrived in Silifke. They were welcomed by Polyphonic Chorus and Ballet Society members. The society organizes chorus, ballet and music courses. They also have an amateur theatre company. Two women, Ayşe and Ayşegül founded the society and try to keep it alive. The organization of our play was mostly done by the society.
The team who has been eating meat for days started searching “sıkma” (cheese wrap) which is a local taste of Mersin. Members of the charity took the team to “Hatce Ana” which is a sweet little restaurant.”Sıkma”, “mantı soup”, house yogurt, “bişi” and the strawberry jam of Hatce Ana were very nice.
Municipality Culture Center also serves as a cinema. It has a strong video and a cinema projector. The team tried to use the capacity of the venue in its maximum level. The set-up ended at the last minute because the play was at 19.00 and the journey was long in the morning. The team worked until the audience was in.
There were many young people under 18 among the audience. Together with Adana it was the most crowded audience. In the 
beginning there was a noisy atmosphere in the hall. The audience started get into the play after a while. At the end there was a deep silence. After the play youngsters waited for Memet Ali Alabora at the foyer. The people from Sİlifke wanted the team to come more on tours to Silifke. Because Silifke is not a town that is regularly on tour programs of theatre companies. The team went Golden Orfoz Hotel at night and went to Mersin in the morning.
merhaba..silifke'de sizleri ağırlamak,sizlerle birlikte tiyatronun,sanatın heyecanını yaşamak çok güzeldi...tamamen yürekten çalışarak gerçekleştirdiğimiz tiyatro oyunu sadece o günle kalamazdı..sizlerle ilk bağlantıyı kurduğumda düşüncem silifke de insanların bir ayrıcalık olarak değil yaşamlarında bir ihtiyaç olrak görmelerine bir pencere açmaktı..tiyatro sanatı özellikle genç insanların yaşamlarına girmeliydi.silifke polifonik korolar ve bale derneğinin destek verdiği bu etkinlik silifke de bir tiyatronun kurulmasına önemli bir katkı sağlamıştır..tiyatroya ankara da sokak tiyatrosu yaparak başladım.hiç kimsenin kolay yaşamayacağı bedelleri ödeyerek sanatımı gerçekleştirmeye çalıştım.yaşamınızda sanatınızı yaşarken bir hikaye yazarsınız..ve siz o hikayenin içinde büyürsünüz ben sanatımın içinde büyüdüm..duvarların içinde duvara rağmen..evet o gün sizleri ağırladığımız gün çok konuşamadık..güldük eğlendik ama esas olan oraya gelinceye kadar ki sürecin alt metni var bunu dinlemenizi isterdim..silifke polifonik korolar ve bale derneği yöneticileri azımsanmıyacak bir destek verdiler fakat silifke küçük bi yer tiyatro ve sanat yaptığım her şey çeşitli engellerle karşılaşıyor bu engellerin biçimi nerden geldiğini anlatmayacağım ama benim kişiliğim duruşum verdiğim mücadele çok önemli..kapı kapı dolaşıp insanlara bu oyunu gelmelerini istedim..okullara gidip öğrencilerin katılmalarını sağladım..evet emeğimin karşılığı maddi değil ama sanatımın silifke de kökleşmesini sağlayabildiğime inanıyorum..sizlerle tanışmak güzeldi ama isterdim ki hikayelerimiz anlatılsaydı..yeniden görüşebilmek umuduyla..
YanıtlaSil